Śladami Reformacji

Osiem osób z naszej Parafii wzięło udział w wyjeździe do Niemiec, podczas którego zwiedzaliśmy miejsca związane z ks. dr Marcinem Lutrem i szeroko rozumianą Reformacją. To było piękne przeżycie i doświadczenie warte powtórzenia. galeria

Na tę podróż szykowaliśmy się od dawna, choć mieliśmy
świadomość tego, iż może stanąć wiele przeszkód na drodze do jej realizacji.
Nie pomyliliśmy się, ale mimo różnych przeciwności nasza wyprawa „Śladami
Reformacji”, dzięki Bożej pomocy, mogła się odbyć. Tak więc we wtorek, 29.
października w piętnastoosobowej grupie, składającej się z młodzieży i kilku
osób „wcześniej urodzonych”, ze Słupska, Koszalina, Szczecina i
Nidzicy wczesnym popołudniem wyruszyliśmy do Wittenbergi. Po przyjeździe i zakwaterowaniu
w pokojach część z nas udała się na krótki spacer po mieście, aby odetchnąć po
podróży i zobaczyć uśpione miasto. W przeddzień Święta Reformacji wyruszyliśmy
na całodzienną wycieczkę do miejsc ściśle związanych z życiem wielkiego
Reformatora, a mianowicie do Eisleben – miejsca jego urodzenia (1483) i śmierci
(1546), gdzie zwiedziliśmy oba domy – muzea poświęcone Lutrowi i zapoznaliśmy
się z historią życia i śmierci Reformatora. Przewodniczka, która bardzo
ciekawie opowiadała o życiu rodziny Luder (tak, bowiem pierwotnie brzmiało
nazwisko Marcina Lutra), zaprowadziła nas również do kościoła chrztu Lutra.
Kolejnym etapem podróży był zamek Wartburg, gdzie Luter ukrywał się jako rycerz
Jerzy i gdzie w ciągu 11 tygodni przetłumaczył Nowy Testament z języka greckiego
na niemiecki. W Eisenach, gdzie również towarzyszyła nam ciekawie opowiadająca
o historii reformacji przewodniczka, ze względów czasowych zwiedziliśmy miasto
jedynie przez okna autobusu. Przenosząc się do lat nieco późniejszych, choć
mocno związanych z Reformacją, zwiedziliśmy też Dom Bacha, największe muzeum
poświęcone temu kompozytorowi na świecie i wzięliśmy udział w wykładzie
muzycznym, podczas którego zostały nam zaprezentowane instrumenty muzyczne na
których grał wielki kompozytor Jan Sebastian. Dzień zakończyliśmy kolacją w
„Lutherstube” stylizowanej na czasy Reformacji. Dzień Pamiątki
Reformacji rozpoczęliśmy udziałem w nabożeństwie w Kościele Zamkowym, na
drzwiach, którego ks. dr Marcin Luter przybił słynnych na cały świat 95 tez.
Niestety całe wnętrze Kościoła przygotowywane jest na jubileusz 500-lecia
Reformacji i ze względów konserwatorskich zasłonięte zostało rusztowaniami i
zakryte plandekami. To jednak nie zmienia faktu, że 496. rocznicę Reformacji
dane nam było przeżyć w tym wyjątkowym miejscu i w tym szczególnym Kościele. Po
nabożeństwie mieliśmy okazję doświadczyć tego, jak Pamiątka Reformacji
świętowana jest w Wittenberdze, gdzie każdego roku jest organizowany jest zjazd
konfirmantów z całych Niemiec. Rynek, z pięknym ratuszem i pomnikami Lutra i
Melanchtona wypełniony był straganami i stoiskami z epoki. Powodowało to, że
miasto w tym dniu w szczególny sposób ożyło. Smaku dodawały temu osoby w
strojach z tamtej epoki, które przechadzały się po zaludnionych uliczkach.
Przeciskając się przez tłumy ludzi, razem z przewodnikiem przemierzaliśmy
miasto zwiedzając jego najważniejsze miejsca – Dom Cranacha, Dom Melanchtona,
ratusz, Kościół Miejski, miejsce dawnego Uniwersytetu i oczywiście Dom Lutra.

1. listopada wyruszyliśmy dalej do Herrnhut, zahaczając
po drodze o Drezno. W Herrnhut zobaczyliśmy cmentarz nazywany „Bożą
Rolą”, gdzie od początku jego istnienia zachowały się wszystkie nagrobki.
Poznaliśmy historię Jednoty Braterskiej i jej założyciela hrabiego von
Zinzendorfa, dowiedzieliśmy się szczegółów o procesie powstawania
„Losungen” – naszego „Z Biblią na co dzień” oraz historię
„skonstruowania” hernhuckiej gwiazdy adwentowej, byliśmy w Sali
Kościelnej, która służy tej 500 osobowej wspólnocie jako sala do nabożeństw.
Dopełnieniem całego naszego pobytu była, wyjątkowo jak na ten okres roku,
piękna słoneczna pogoda. Za wszystko czego doświadczyliśmy i co zobaczyliśmy,
mogliśmy każdego dnia dziękować Panu Bogu podczas wieczornych społeczności –
Soli Deo Gloria!

W szczególny sposób chcemy też podziękować Kościołowi
Północnych Niemiec i Fundacji Rita von Gaudecker za finansowe wsparcie naszej
„wyprawy”. xwf